به گزارش پایگاه خبری پیداگرنیوز، سید اردشیر افضلی مدیرعامل ذوب آهن اصفهان در نشست خبری نمایشگاه متالکس در اصفهان یک جمله قابل تأمل بیان کرد که نشان از رویکرد مسئولانه این مدیر کهنه کار به توسعه ملی و ارزش‌آفرینی در فولاد دارد. اظهارنظری راهبردی از سوی افضلی، که بار دیگر کانون توجهات را به سمت اهمیت مسئولیت اجتماعی شرکتی و چشم‌انداز ملی در صنعت فولاد جلب کرده است؛

“مواد اولیه معادن کشور باید در خطوط تولید به محصولات متنوع تبدیل شده و در نقاط مختلف کشور مورد استفاده قرار گیرد. بنابراین سودآوری نباید صرفاً در یک حلقه از زنجیره فولاد متمرکز شود.“

در دنیای کسب‌وکار، جایی که سودآوری حرف اول را می‌زند، گاهی نگاهی عمیق‌تر از اعداد و ارقام، اهمیت واقعی یک مدیر و یک مجموعه را آشکار می‌سازد. سید اردشیر افضلی، مدیرعامل ذوب‌آهن اصفهان، نه تنها به فکر سود شرکتش است، بلکه با اتخاذ رویکردی ملی‌گرایانه، اولویت را به نیازهای زیربنایی کشور می‌دهد.

بررسی عملکرد ۸ ماهه مدیریت او در ذوب آهن نشان می دهد او با وجود اینکه می‌تواند محصول بسیار پرسودتری تولید کند و خط تولید کارخانه اش را بر آن محصول متمرکز کند، اما ترجیح می‌دهد با ایجاد توازن در زنجیره تولید و سودآوری، در مسیر توسعه زیرساخت‌های حیاتی کشور گام بردارد. این انتخاب، نه یک اجبار، بلکه نشانی از تعهد اجتماعی و بلوغ فکری اوست که چرا صنعت فولاد نباید سودش را در یک حلقه خلاصه کند و چگونه بخش خصوصی می‌تواند در خدمت منافع ملی باشد.

از مواد اولیه تا سبد محصولات؛ نگاهی به ارزش افزوده

صحبت‌های افضلی و رویکرد مدیریتی او، تصویری روشن از ظرفیت‌های صنعت فولاد ایران ترسیم می‌کند. او می‌گوید مواد اولیه‌ای که از معادن استخراج می‌شود، نباید تنها به همان شکل اولیه فروخته شود. چرا؟ چون ارزش واقعی در تبدیل این مواد به محصولات متنوع و کاربردی است.  این رویکرد، نه تنها به سودآوری خود شرکت کمک می‌کند، بلکه چرخ صنعت را در سراسر کشور به حرکت درمی‌آورد و اشتغال‌زایی را گسترش می‌دهد.

تمرکز بر ریل؛ انتخابی فراتر از سودِ دمِ دستی

نکته جالب اینجاست که در صنعت فولاد، محصولات متنوعی وجود دارند که شاید سود کوتاه‌مدت و جذابی را نصیب تولیدکننده کنند. اما مدیرعامل ذوب‌آهن، با درک اهمیت زیرساخت‌های ملی، از تولید محصولاتی مانند ریل دریغ نمی کند. تولید ریل، اگرچه ممکن است سود کمتری نسبت به برخی محصولات خاص و لوکس داشته باشد، اما نقش حیاتی در توسعه حمل‌ونقل ریلی، شریان حیاتی اقتصاد هر کشوری، ایفا می‌کند.

این انتخاب، نشان می‌دهد که منافع بلندمدت ملی و توسعه زیرساختی، برای افضلی و همکارانش، ارزشی بالاتر از سودِ حاصل از تولید کالاهای دمِ دستی و پرسودتر در کوتاه مدت دارد و این یعنی مسئولیت‌پذیری واقعی و نگاه بلندمدت در مدیریت.

سود، باید در کل زنجیره جاری شود

افضلی معتقد است که سود حاصل از صنعت فولاد، نباید صرفاً در یک مرحله از این چرخه متمرکز شود. یعنی اگر استخراج سودآور است، یا تولید ورق سودآور است، یا ساخت قطعات پرسود دیگر، نباید تمام سود را در همان بخش نگه داشت، بلکه باید همانند خون در رگ‌های یک بدن، در تمام اجزای این صنعت بزرگ جاری شود. این یعنی حمایت از واحدهای تولیدی کوچک‌تر، توسعه صنایع وابسته و اطمینان از اینکه همه ذی‌نفعان در این صنعت، سهمی عادلانه دارند.